مفهوم خیر و شر

[javadbabaei]

این اولین موضوعی هستش که من در باشگاه مطرح می کنم امیدوارم موضوع خوبی باشه.

همینطور که از تیتر می دونید موضوع این هفته مفهوم خیر و شر است که من برای ایجاد زمینه ای توضیحاتی می دهم: بعضی نظریه ها میگن که شر پست ترین حالت ماده است (در ذات ماده وجود دارد)درحالی که یک نظریه مقابل این نظریه هست که بر این باور است شری وجود ندارد و در واقع شر کمبود خیر است. حالا سوال من اینه که کدوم نظریه قابل قبول تر است یا شایدم شما دیدگاه دیگه ای دارد؟

[طلیعه طلا]

فکر کنم سوالتون خیلی کلی باشه ...

لطفا به اجزاء هدفمند تری تقسیم کنید تا بتو نیم در انتها ،نتیجه گیری خوبی هم ازش بگیریم ...

این دو عنوان رو وارد زندگی انسانی کنید و حیطه فعالیتی رو شفافتر تبیین کنید ...

فکر کنم در صورت استقبال دوستان ، بحث خوبی داشته باشیم ...

[محسن آزماینده]

سلام
ببخشید کوتاه جواب میدم
ببینید دوستان
خیر و شر در کنار هم معنی پیدا میکنند
مثلا وقتی از تاریکی صحبت میکنیم منظور همان عدم نور است
در حالت کلی بحث وجود و عدم پیش می آید
پس به نظر من نظریه دوم درست است

[طلیعه طلا]

شرور و خیرات، دو صف و دو رده جدا نیستند، به هم آمیخته اند، عدمها از وجودها و وجودهای اضافی از وجودهای حقیقی تفكیك ناپذیرند.

و این که :

اگر شرّ و زشتی نبود، خیر و زیبایی معنی نداشت. شرور و زشتیها، نمایانگر خیرات و زیباییها است.

[طلیعه طلا]

شر در مقابل خير است و

خير در مورد ما انسانها به چيزي گفته مي شود كه با وجود ما هماهنگ بوده و مايه پيشرفت و تكامل است.

شر چيزي است كه ناهماهنگ با وجود ما باشد و مايه عقب ماندگي و انحطاط گردد.


خير و شر بر سه گونه است:


أ) خير مطلق كه هيچ گونه بدي در آن راه ندارد، مانند خداوند كه خير مطلق است.

ب) شر مطلق كه هيچ گونه جهت مثبتي در آن وجود ندارد، كه چنين چيزي در دار هستي نميتواند وجود داشته باشد.

ج) خير و شر نسبي كه بين دو قسم بالا است.

از ديدگاه موحّد و خدا پرست، دو قسم امكان وجود دارد:

خير مطلق و ديگر آنچه خيرش بيشتر باشد اما آنچه شرّ محض يا شرش بيشتر است، امكان وجود آن از سوي خداوند نيست.

شرّ و بدي امري عدمي است، نه وجودي، بدين معنا: كسي كه مريض است، مريضي در او همان عدم سلامتي است؛ دروغ گويي همان راست نگفتن است؛

مرگ، عدم زندگي و حيات است وگرنه شر به معناي چيزي كه در خارج وجود داشته باشد، بي معنا است. بنابراين شر چيزي نيست تا مخلوق باشد و نياز

به خالق داشته باشد.(1)


از طرف ديگر شرور نسبي هستند، يعني به خودي خود بد نيستند، بلكه وقتي نسبت به چيزي سنجيده مي شوند، شر است، به طور مثال

گرگ ذاتاً حيوان خوبي است كه داراي خلقتي عجيب و يكي از مخلوقات الهي است كه باعث تعادل چرخه طبيعت مي شود. آن نسبت به ذات

خود و مجموع نظام هستي مفيد و خير است. اگر گرگ به درختان، گياهان و سنگها سنجديه شود، نسبت به آنها هيچ گونه بدي ندارد، لكن نسبت

به گوسفند يا انسان شر است.

نيز عقرب و مارهاي گزنده كه نيش آنها براي جانداران مضر است، ولي براي خودش لازم است. مولوي مي گويد:

پس بد مطلق نباشد در جهان
بد به نسبت باشد، اين راهم بدان
زهر مار آن مار را باشد حيات
نسبتش با آدمي باشد ممات


پس در عالم، شر و بدي مطلق وجود ندارد. آنچه شر نسبي است، به خودي خود خير است اما اين كه چرا خداوند آن ها را آفريده است. مصالح و فوايد بسياري

مي تواند داشته باشد. بايد در مجموع جهان هستي سنجيده شود. در نسبت به انسانها مي توان گفت هدف اين بوده كه انسان دلبسته و اسير زَرق و برق

جهان نباشد و آن را جاودانه نپندارد، زيرا دلبستگي مانع تكامل انسان مي باشد.


برخي از اين شرور و مصائب شكننده تفاخر و غرور انسانها هستند. گذشته از اين كه شرور داراي آثار تربيتي فراواني است، مانند شكوفايي استعداهاي

نهفته، زيرا انسان در پرتو مصائب و مشكلات، قواي ادراكي خود را به كار مي اندازد و به قله هاي مرتفع علم و آگاهي مي رسد.

اگر سختي ها و محروميت ها نبود، هرگز بشر از نردبان علم بالا نميرفت. شرور در انسان روح مقاومت و پايداري را تقويت مي كند و او را در برابر حوادث، صبور و

بردبار بار مي آورد. طوفان حوادث نميتواند درخت و جود او را از جا كند. نيز زندگي او را از يكنواختي بيرون مي بَرد و او را از غفلت بيدار مي كند.


---------------------------

1. عدل الهي، ج 19، ص 216.
2. الهيات و معارف اسلامي، استاد سبحاني، ص 158.

[javadbabaei]

من خواستم از کل به جزء وارد بشیم ولی چشم سوالم رو اینگونه بیان می کنم اگه ما نظریه اول رو قبول داشته باشیم که شر ذاتی هست و نیز باور داشته باشیم که منشاً همه چیز خداوند هست پس خدا هم شر دارد که این از صفات الهی به دور است و اگر هم نظریه دوم رو بخوایم قبول کنیم که همه چیز خیر است پس بهشت و جهنم و یا ابلیس و نفس اماره چه جایگاهی دارد؟

اگر دوستان جزیی تر می توانند مطرح کنند خوشحال می شویم استفاده کنیم. ( اینجا باشگاه اندیشه است مکانی برای تبادل و رد نظر و دیدگاه ها)

[javadbabaei]

شرّ و بدي امري عدمي است، نه وجودي، بدين معنا: كسي كه مريض است، مريضي در او همان عدم سلامتي است؛ دروغ گويي همان راست نگفتن است؛

عامل مریضی میتواند ویروس باشد( منظورم شر مطلق نیست ،بله باعث تقویت دستگاه ایمنی می شود پس خیر است) که باعث عدم سلامتی می شود پس در این قسمت شر امری وجودی است

س در عالم، شر و بدي مطلق وجود ندارد. آنچه شر نسبي است، به خودي خود خير است اما اين كه چرا خداوند آن ها را آفريده است. مصالح و فوايد بسياري

مي تواند داشته باشد. بايد در مجموع جهان هستي سنجيده شود. در نسبت به انسانها مي توان گفت هدف اين بوده كه انسان دلبسته و اسير زَرق و برق

جهان نباشد و آن را جاودانه نپندارد، زيرا دلبستگي مانع تكامل انسان مي باشد.


برخي از اين شرور و مصائب شكننده تفاخر و غرور انسانها هستند. گذشته از اين كه شرور داراي آثار تربيتي فراواني است، مانند شكوفايي استعداهاي

نهفته، زيرا انسان در پرتو مصائب و مشكلات، قواي ادراكي خود را به كار مي اندازد و به قله هاي مرتفع علم و آگاهي مي رسد.

اگر سختي ها و محروميت ها نبود، هرگز بشر از نردبان علم بالا نميرفت. شرور در انسان روح مقاومت و پايداري را تقويت مي كند و او را در برابر حوادث، صبور و

بردبار بار مي آورد. طوفان حوادث نميتواند درخت و جود او را از جا كند. نيز زندگي او را از يكنواختي بيرون مي بَرد و او را از غفلت بيدار مي كند.

منظورم من این بود هم در بحث دنیوی و هم در بعد اخروی بحث کنیم.
اگر به گفته شما همه خیر باشند پس وجود جهنم نیز بی معنا می شود. و می توان بهشت را نسبت به میزان خیر رده بندی کرد.

به نظر من دروغ و تهمت و .... آثار شر هستند.

[طلیعه طلا]

اگر کمی در علت خلق جهنم دقت کنیم می بینیم خلق جهنم نیز نشان از رحمت الهی دارد.

خداوند این دنیا را محل آزمایش وامتحان بشر معرفی کرده و انسان را مختار افریده( البته با تمام ابزارهای لازم جهت هدایت انسان مانند

نزول کتب آسمانی و ارسال انبیاءو...)

پس رحمت وعدل الهی اقتضاء می کند که باید بین افراد مومن وگنهکار فرقی باشد وبرای مومنان بهشتی و گنهکاران جهنمی باشد که هم مومنان

با بشارت پاداش الهی در ایمانشان راسختر شوند و هم گنهکاران از ترس وعده عذاب الهی به خدا روی آورند

[طلیعه طلا]

[QUOTE=javadbabaei;293912]عامل مریضی میتواند ویروس باشد( منظورم شر مطلق نیست ،بله باعث تقویت دستگاه ایمنی می شود پس خیر است) که باعث عدم سلامتی می شود پس در این قسمت شر امری وجودی است UOTE]

این موارد شر لغیر دارند نه لنفس...

[javadbabaei]

اگر کمی در علت خلق جهنم دقت کنیم می بینیم خلق جهنم نیز نشان از رحمت الهی دارد.

خداوند این دنیا را محل آزمایش وامتحان بشر معرفی کرده و انسان را مختار افریده( البته با تمام ابزارهای لازم جهت هدایت انسان مانند

نزول کتب آسمانی و ارسال انبیاءو...)

پس رحمت وعدل الهی اقتضاء می کند که باید بین افراد مومن وگنهکار فرقی باشد وبرای مومنان بهشتی و گنهکاران جهنمی باشد که هم مومنان

با بشارت پاداش الهی در ایمانشان راسختر شوند و هم گنهکاران از ترس وعده عذاب الهی به خدا روی آورند

اول بیایم مومن و گناهکار را برای درک بهتر تعریف کنیم
مومن: شخص یا فردی که به دستورات خداوند عمل کند که منشاً همه این دستورات صفات الهی هستند.
گناهکار : شخص یا فردی که به دستورات خداوند یا اصلاً عمل نکند یا بصورت جزیی که منشاً این عمل نکردن ها شر است. بذارید یک مثال بزنم ( در مورد اسلام میزنم که دین اکثریت انجمن هست) در قرآن کریم بیان شده که ابلیس به انسان بخاطر تکبر سجده نکرد خب اینجا یک سوال پیش میاد که حس تکبر نیز وجود داشته که بنظرم این حس آثار شر است حال این نکته پیش میاد که خداوند برای آزمایش ابلیس و بشر، شر را آفریدکه باز هم عاری بودن خداوند از صفات شر نقص میشه!