معتادان به خاطر تضادهاي دروني و شخصيت دوگانه هم چنين زندگي به خصوصشان كه با خلاف كاري واعمال ضد اجتماعي توأم مي باشد، زندگي سري و محرمانه اي دارند، انكار يكي از اصول و اعتقادات اصلي تمامي معتادان است. آن ها به خاطر ترس و بر ملا شدن و گرفتاري در زندان و از دست دادن موقعيت در خانواده و ...هيچ وقت به صلاح خودشان چيزي را گردن نمي گيرند .
عوامل درون فردي و روانشناختي در شكل گيري يك آسيب اجتماعي تأثير بسزايي دارند وليكن عوامل محيطي ( به خصوص خانواده ) بر روي فرد و بروز ناهنجاريهاي دروني تأثير بيشتري دارد
رفتارهاي اجتماعي صحيح، بزرگترين ثروتهاي اجتماعي هستند و رفتارهاي غلط اجتماعي منجر به آسيب اجتماعي مي شوند.
در گذشته افراد مسن به سراغ مواد مخدر مي رفتند. ولي امروزه جوانان به سمت مواد مي روند و اعتياد نوين مرگ مدرن را هم در پيش روي دارد .
شروع به ترك اعتياد به معني كنار گذاشتن مطلق اعتياد نيست. ممكن است معتاد در طول ترك دچار لغزش و حتي عود گردد.
اما آنچه انسان را به موفقيت اميدوار مي كند اين است كه فرد پشيمان شود و به درمان بر گردد نبايد با لغزش و يا حتي عود اعتياد نااميد شده و احساس بي لياقتي و ناتواني كرد. در چنين زماني خانواده به هيچ عنوان نبايد برخورد نامناسب و پرخاشگرانه داشته باشند و نبايد او را تحقير كنند بلكه بر عكس مي بايست اعتماد به نفس او را تقويت كنند و او را به درمان بازگردانند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)