یه مشکل دارم

[SaSaMc2]

ممنونم ساسان عزیزم خیلی خوب توضیح دادی. من فکر می کنم دیگه به جوابم رسیدم. هرچند هنوز خلا هایی حس می کنم. خیلی ممنون بابت شرکت در بحث. موفق و پیروز باشید.

ممنون عزيزم...

يه سري تعريفات عمومي هست هميشه...

اما يه سري از تعرفات خصوص هست و تو بايد براي خودت تعريف كني ماجرا رو...

به نظر من تو بايد 10 برابر كمتر از ديگرا بپذيري و 10 برابر بيشتر از اون خودت رو به چالش درك ماجرا برسوني...

البته اين از شناختي هست كه توي اين مدت از شما كسب كردم...

به شانس عمومي اعتقاد ندارم...

ولي اگه شخصيت عرفان در مسير رشد 15% شانس بياره و احتمال خوب در يه زمان خوب به دستش برسه...

حتم دارم كه خيلي بزرگ خواهد شد و افتخار آفرين تر...

ببخشيد يكم خصوصي شد...

سلامت سربلند باشي...

[عرفان سلیم زاده]

ممنون عزيزم... يه سري تعريفات عمومي هست هميشه... اما يه سري از تعرفات خصوص هست و تو بايد براي خودت تعريف كني ماجرا رو... به نظر من تو بايد 10 برابر كمتر از ديگرا بپذيري و 10 برابر بيشتر از اون خودت رو به چالش درك ماجرا برسوني... البته اين از شناختي هست كه توي اين مدت از شما كسب كردم... به شانس عمومي اعتقاد ندارم... ولي اگه شخصيت عرفان در مسير رشد 15% شانس بياره و احتمال خوب در يه زمان خوب به دستش برسه... حتم دارم كه خيلي بزرگ خواهد شد و افتخار آفرين تر... ببخشيد يكم خصوصي شد... سلامت سربلند باشي...

ممنونم ساسان جان. ببین من تورو عین داداشم دوست دارم و میدونم داری چی میگی.اتفاقا این چند روزه سرد بودنت رو خیلی خوب احساس می کردم تا به حرف اومدی. من کم از این بچه های به ظاهر معصومی که اطرافم هستند ضربه نخوردم.میدونم که خودت بهتر از من داری همه چیز رو می بینی.آره قبول می کنم من آدم زود باوری هستم و زیاد روی مسائل فکر نمی کنم.از بچگیم اینطور بودم نمیتونم خودم رو عوض کنم. ولی بهت قول میدم و قسم میخورم هرچیزی که تا الان به چشم خودت از من دیدی ریا کاری نبوده و خود من بودم.من هر کاری که کردم و هر رفتاری که داشتم دو پهلو نبوده این تنها راهی هست که باهاش میتونم نقطه ضعفم رو بپوشونم.با صداقت و سخت کوشی که دیگران ندارند. به هر حال من به این وضع خودم افتخار می کنم.درسته که از بیرون خالی به نظر میام اما از درون تو خالی نیستم اگه منو میخوای بشناسی باید اول درون خودت رو بشناسی چون تا همجنس من نشی نمیتونی درکم کنی.اگه واقعا دوست منی و خیر منو میخوای مرا پذیرا باش دیگه چیزی نمیخوام.

[yasaman hedayati]

سلام
الان تقریبا روزی 2 باره که میام و به این تاپیک سر میزنم هر دفعه میخام نظری بدم ولی نشد....
اما الان دیگه با فکرهایی که کردم وقتشه که نظرم رو اعلام کنم....
عرفان عزیز.این مدینه فاضله ایی که از دانشگاه و دانشجو ترسیم کردی توی ایران پیدا نخواهد شد.(جاهای دیگر رو ندیدم و اندک مطالعه داشتم درباره سیستم آموزششون)
بلا نسبت همه دانشجوهای پر تلاش دانشگاهااا,ادانشجو تو این سیستم شبیه به میمونی فرض شده که باید دقیقا جاپای عقاید و افکار دانشمند و تئورسین درس مربوطه بزاره...
گزاره هارو حفظ کنه....نتایج رو حفظ کنه....ولی حتی اجازه یا بهتر بگم وقت این رو نداره که یک بار هم ذهنش رو به چالش بکشونه....به راه و متدی غیر متد و راه حل کتاب فکر کنه ...
چون داره با انبوه مسائل و درس هایی برای حفظ کردن خفه میشه.....
به همین ترتین پیش میریم که تولید علم در کشور رو به صفر مرسونیم....
اما صنعت هم چنان پابرجاست....مریضها همچنان توسط پزشک ها درمان میشن و.....خیلی مورد دیگه
چون شما چه به درک f=maرسیده باشی چه نه,میتونی و باید ازش در طراحی سازه ات ستفاده کنی.....
من همین جا به عنوان یک دانشجوی ترم 6 یکی از تقریبا دانشگاهای معتبر کشورم اعتراف میکنم در زمینه تخصصی خودم چیزی جز یک مشت حفظیات ندارم و به شما قول شرف میدم
همه معدل الف های هم ورودی و هم دانشکده ایی خودم هم همین جوری ان.این یعنی مرگ علم....جایی که باید نشست و هاهای بر سر مزارش گریست.اصلا از گفتن این حرفها خوشحال نیستم.
12 سال تحصیلات ابتدایی و لازم رو گذروندیم به امید اینکه من بعد دانش بجوییم.ولی حالا شدیم تقلید کن مدرن یا هر اسم دیگه ایی به جز مفهوم والای دانش جو
این خلا هنوز هم داره منو آزار میده...........

[SaSaMc2]

ممنونم ساسان جان. ببین من تورو عین داداشم دوست دارم و میدونم داری چی میگی.اتفاقا این چند روزه سرد بودنت رو خیلی خوب احساس می کردم تا به حرف اومدی. من کم از این بچه های به ظاهر معصومی که اطرافم هستند ضربه نخوردم.میدونم که خودت بهتر از من داری همه چیز رو می بینی.آره قبول می کنم من آدم زود باوری هستم و زیاد روی مسائل فکر نمی کنم.از بچگیم اینطور بودم نمیتونم خودم رو عوض کنم. ولی بهت قول میدم و قسم میخورم هرچیزی که تا الان به چشم خودت از من دیدی ریا کاری نبوده و خود من بودم.من هر کاری که کردم و هر رفتاری که داشتم دو پهلو نبوده این تنها راهی هست که باهاش میتونم نقطه ضعفم رو بپوشونم.با صداقت و سخت کوشی که دیگران ندارند. به هر حال من به این وضع خودم افتخار می کنم.درسته که از بیرون خالی به نظر میام اما از درون تو خالی نیستم اگه منو میخوای بشناسی باید اول درون خودت رو بشناسی چون تا همجنس من نشی نمیتونی درکم کنی.اگه واقعا دوست منی و خیر منو میخوای مرا پذیرا باش دیگه چیزی نمیخوام.

سلام عزيزم...

من خيلي ايده ها توي ذهنم دارم...

تو هم خيلي ايده ها توي ذهنت داريم...

از روز نخست لابه لاي اون ايده ها ذهنم تــــو وجود داشتي...

تا ابد هم وجود خواهي داشت...

اين نشات گرفته از از قلب آدماست...

ولي من مجبورم خيلي جاها چشام رو بندم...

يه نقاب سنگي رو بكشم رو احساسم تا نشه دوستي خاله خرسه...

تا تجربه بصري و لمسي يه قسمتايي از روزگار از يه دوست دريق نشه...

من هميشه هستم پذيرا، تا اونورتر از ته دنيا...

[SaSaMc2]

سلام

عرفان عزیز.این مدینه فاضله ایی که از دانشگاه و دانشجو ترسیم کردی توی ایران پیدا نخواهد شد.

سلام...

شايد خيلي ها فكر كنن داري سياه نمايي ميكني...

ولي اين يه حقيقته، وقتي دور و برت پر شده از سياه بازي...

دانش واقعي يعني درك ماهيت...

و خيلي ها ازش فراري اند و هراسان...

چه به عنوان سياست گذار، چه در لباس سياست پذير...

كنكاش هميشه مقابل خرافات مي ايسته...

و پذيرفتن بي چون و چراي هر مقوله اي يعني ديد خرافي...

[عرفان سلیم زاده]

سلام الان تقریبا روزی 2 باره که میام و به این تاپیک سر میزنم هر دفعه میخام نظری بدم ولی نشد.... اما الان دیگه با فکرهایی که کردم وقتشه که نظرم رو اعلام کنم.... عرفان عزیز.این مدینه فاضله ایی که از دانشگاه و دانشجو ترسیم کردی توی ایران پیدا نخواهد شد.(جاهای دیگر رو ندیدم و اندک مطالعه داشتم درباره سیستم آموزششون) بلا نسبت همه دانشجوهای پر تلاش دانشگاهااا,ادانشجو تو این سیستم شبیه به میمونی فرض شده که باید دقیقا جاپای عقاید و افکار دانشمند و تئورسین درس مربوطه بزاره... گزاره هارو حفظ کنه....نتایج رو حفظ کنه....ولی حتی اجازه یا بهتر بگم وقت این رو نداره که یک بار هم ذهنش رو به چالش بکشونه....به راه و متدی غیر متد و راه حل کتاب فکر کنه ... چون داره با انبوه مسائل و درس هایی برای حفظ کردن خفه میشه..... به همین ترتین پیش میریم که تولید علم در کشور رو به صفر مرسونیم.... اما صنعت هم چنان پابرجاست....مریضها همچنان توسط پزشک ها درمان میشن و.....خیلی مورد دیگه چون شما چه به درک f=maرسیده باشی چه نه,میتونی و باید ازش در طراحی سازه ات ستفاده کنی..... من همین جا به عنوان یک دانشجوی ترم 6 یکی از تقریبا دانشگاهای معتبر کشورم اعتراف میکنم در زمینه تخصصی خودم چیزی جز یک مشت حفظیات ندارم و به شما قول شرف میدم همه معدل الف های هم ورودی و هم دانشکده ایی خودم هم همین جوری ان.این یعنی مرگ علم....جایی که باید نشست و هاهای بر سر مزارش گریست.اصلا از گفتن این حرفها خوشحال نیستم. 12 سال تحصیلات ابتدایی و لازم رو گذروندیم به امید اینکه من بعد دانش بجوییم.ولی حالا شدیم تقلید کن مدرن یا هر اسم دیگه ایی به جز مفهوم والای دانش جو این خلا هنوز هم داره منو آزار میده...........

سلام آبجی گلم خوبی؟ منن نگفتم میخوام دانشگاه رو عوض کنم گفتم در کنار مباحث علمی که به خورد شما میدن یه کتاب زندگی نامه دانشمندان هم بزارن که ابهامات شما رو در مورد مسائل فلسفی موضوعات برطرف کنه.دانشگاه رو خود دانشجو ها میتونن عوض کنن با بت شکنی و ارائه واضح درخواست ها.البته نمیخوام بگم تظاهرات کنین.تو کلاس یا پیش استاد بگید که نیاز دارید مسائل فلسفی موضوعات رو هم بدونین و بیشتر با دانشمند های رشته خودتون آشنا بشین. بهترین راه برای کم کردن روی استاد اینه که یه کوه ازش تکلیف بگیرید بعد یه کوه دیگه خودتون بزارید روش تا اون از شما یاد بگیره و یکم بادش بخوابه.

[عرفان سلیم زاده]

سلام الان تقریبا روزی 2 باره که میام و به این تاپیک سر میزنم هر دفعه میخام نظری بدم ولی نشد.... اما الان دیگه با فکرهایی که کردم وقتشه که نظرم رو اعلام کنم.... عرفان عزیز.این مدینه فاضله ایی که از دانشگاه و دانشجو ترسیم کردی توی ایران پیدا نخواهد شد.(جاهای دیگر رو ندیدم و اندک مطالعه داشتم درباره سیستم آموزششون) بلا نسبت همه دانشجوهای پر تلاش دانشگاهااا,ادانشجو تو این سیستم شبیه به میمونی فرض شده که باید دقیقا جاپای عقاید و افکار دانشمند و تئورسین درس مربوطه بزاره... گزاره هارو حفظ کنه....نتایج رو حفظ کنه....ولی حتی اجازه یا بهتر بگم وقت این رو نداره که یک بار هم ذهنش رو به چالش بکشونه....به راه و متدی غیر متد و راه حل کتاب فکر کنه ... چون داره با انبوه مسائل و درس هایی برای حفظ کردن خفه میشه..... به همین ترتین پیش میریم که تولید علم در کشور رو به صفر مرسونیم.... اما صنعت هم چنان پابرجاست....مریضها همچنان توسط پزشک ها درمان میشن و.....خیلی مورد دیگه چون شما چه به درک f=maرسیده باشی چه نه,میتونی و باید ازش در طراحی سازه ات ستفاده کنی..... من همین جا به عنوان یک دانشجوی ترم 6 یکی از تقریبا دانشگاهای معتبر کشورم اعتراف میکنم در زمینه تخصصی خودم چیزی جز یک مشت حفظیات ندارم و به شما قول شرف میدم همه معدل الف های هم ورودی و هم دانشکده ایی خودم هم همین جوری ان.این یعنی مرگ علم....جایی که باید نشست و هاهای بر سر مزارش گریست.اصلا از گفتن این حرفها خوشحال نیستم. 12 سال تحصیلات ابتدایی و لازم رو گذروندیم به امید اینکه من بعد دانش بجوییم.ولی حالا شدیم تقلید کن مدرن یا هر اسم دیگه ایی به جز مفهوم والای دانش جو این خلا هنوز هم داره منو آزار میده...........

سلام آبجی گلم خوبی؟ منن نگفتم میخوام دانشگاه رو عوض کنم گفتم در کنار مباحث علمی که به خورد شما میدن یه کتاب زندگی نامه دانشمندان هم بزارن که ابهامات شما رو در مورد مسائل فلسفی موضوعات برطرف کنه.دانشگاه رو خود دانشجو ها میتونن عوض کنن با بت شکنی و ارائه واضح درخواست ها.البته نمیخوام بگم تظاهرات کنین.تو کلاس یا پیش استاد بگید که نیاز دارید مسائل فلسفی موضوعات رو هم بدونین و بیشتر با دانشمند های رشته خودتون آشنا بشین. بهترین راه برای کم کردن روی استاد اینه که یه کوه ازش تکلیف بگیرید بعد یه کوه دیگه خودتون بزارید روش تا اون از شما یاد بگیره و یکم بادش بخوابه.باید یه کاری کنین که از بررسی حجم بالای تکلیف ها خسته بشه و کم کم به سمت بحث کردن های کوچیک منحرف بشه و آخر دوستتون بشه.البته اینم یه مدینه فاضله دیگه است...

[عرفان سلیم زاده]

سلام عزيزم... من خيلي ايده ها توي ذهنم دارم... تو هم خيلي ايده ها توي ذهنت داريم... از روز نخست لابه لاي اون ايده ها ذهنم تــــو وجود داشتي... تا ابد هم وجود خواهي داشت... اين نشات گرفته از از قلب آدماست... ولي من مجبورم خيلي جاها چشام رو بندم... يه نقاب سنگي رو بكشم رو احساسم تا نشه دوستي خاله خرسه... تا تجربه بصري و لمسي يه قسمتايي از روزگار از يه دوست دريق نشه... من هميشه هستم پذيرا، تا اونورتر از ته دنيا...

نوکرتم عزیزم. نه منم دوستی خاله خرسه نمیخوام. منم میخوام زندگی کنم این حق منه برام مهم نیست چه اتفاقی برام میوفته و چه تجربه ای می کنم.همیشه برنامه ریزیم جوری بوده که آخر به داستان خوبی و خوشی به پایان برسه همین زکات آزادی منه.در ضمن این تالار یعنی پژوهش های بنیادی نمیخوام محدودیتی داشته باشه و همه بتونن توش بحث کنن. با آقا مصطفی قرار گذاشتیم که اسمش رو عوض کنیم اصلا همین الان یه تاپیک در موردش می زنم همه نظر بدن. امیدوارم همیشه شاد و سلامت باشی.

[m@some]

سلام خیلی بحث جالبیه ولی آقاعرفان لین چیزا به درد الان نمیخوره یعنی نمیذارن من آدمی بودم که تودبیرستان رشته ریاضی وفیزیکواتنخاب کردم تا مسئله حل کنم چون دوست داشتم براهرمسئله هندسه سعی میکردم چندتا راه حل پیداکنم وسرحل مسائل بامعلمام بحث میکردم طوریکه معلم بسال دومم بعضی اوقات میگفت تاتوهستی دیگه خیالم راحت اگه نیام ولی همین که به مقاطع بالاتررفتموبامخالفت معلمای دیگم مواجه شدمو که کم مونده بوداخراج بشم چون نمیتونستن ببینن من ازشون سوال میپرسمونمیتونن جواب بدن حس حل مسائل وفکرکردنوازم گرفتن ودیگه براکنکورقیدرشته ریاضی وزدمورفتم سراغ رشته تجربی الان دیگه هیچ علاقه ای به تحلیل مسائل ندارم چون فایده ای نداره هیچ استادومعلمی خوششون نمیادسوال پیچ بشن موقع کارآموزیام وقتی ازاستادم سوال میکردم میگفت موقع امتحان پایان ترم کارآموزی دارم برات راستم گفت موقع امتحان عملی انقدسوال پیچم کردالبته من چون ازقبل خط ونشوناشودیده بودم کلی مطالعه کردمو آخرشم الکی نمره ازم کرد

[Almas Parsi]

با سلام خدمت آقا عرفان گل
و با تشکر از طرح موضوع بسیار جالبتون
که همیشه با عنوان کردن موضوعات کلیدی اشاره به نکات اساسی و مهمی میکنید
دوستان من نوشته های شما عزیزان رو خوندم و کاملا با نظراتتون موافقم ولی باید گفت اشکال اصلی از بنیاد دانشگاه هاست نمیشه تقصیر رو صرفا به گردن استاد یا فقط دانشجو انداخت برای اثبات حرفم میخوام مثالی عینی و دقیق رو براتون عنوان کنم شرح حالی از زندگی دانشجویی یک دانشجوی سال چهارم داخل کشور و یک دانشجوی سال سوم دکتری خارج از کشور هر چند ممکنه این مثال واقعی در زندگی هامون با تغییراتی وجود داشته باشه ولی تغییرات اونقدر به واقعیت امر نزدیکه مه فکر میکنم با خوندن اون دقیقا میتونید مشکل رو بصورت ملموس درک کنید چون هر کدام از ماها با این شرایط غریبه نیستیم و در زندگیمون تجربه اش کردیم

البته هدفم از این کار پر حرفی نیست ولی دلم میخواد ریشه اصلی مشکل رو در تفاوت تحصیلمون درک کنید

دانشجوی سال سوم دکتری در خارج از کشور

ساعت ۷:۰۰ بیدار شدن از خواب
ساعت ۷:۳۰ در حال رفتن به اتاق شخصی خود در دانشکده اش (از همان روز اول به او در دانشکده یک اتاق اختصاص داده اند که آرام است و دسترسی به اینترنت رایگان دارد)
ساعت ۸:۰۰ شروع به تحقیق و انجام تز (روزانه ۵ ساعت تحقیق مفید و بدون اینترآپت برای مدت یک سال یک تز عالی را در پی خواهد داشت)
ساعت ۱۱:۰۰ دیدار روزانه با استاد راهنما و مشاور(ایشان لازم نیست که برای دیدار استادشان با منت از او وقت بگیرد و دیدار با استاد کاری نرمال و روتین است)
ساعت ۱۳:۰۰ پایان کارها و ارسال ایمیل کارهای روزانه و نتایج تحقیقات تا کنون برای استاد راهنما
ساعت ۱۳ الی ۱۴ نهار و استراحت – ساعت ۱۴:۳۰ بازگشت به خانه و گرفتن یک دوش
ساعت ۱۴:۳۰ تا ۱۹:۳۰ دیدار و گشت زدن با دوستان
۱۹:۳۰ الی ۲۰ بازگشت به خانه و خداحافظی از دوستان
۲۰:۰۰ الی ۲۱:۰۰ تلویزیون و سریال محبوب اش که یک عاشقانه آرام است.
۲۱:۰۰ آماده شدن برای خواب و استراحت در خوابگاه با منزلی که با پول اسکالرشیپ فراهم شده است.

حالا مقایسه کنید با زندگی یک دانشجوی دکتری داخل ایران :

ساعت ۷:۰۰ بیدار شدن از خواب – ساعت ۷:۳۰ تا ۸:۳۰ در ترافیک
ساعت ۸:۳۰ منتظر ماندن برای تشکیل جلسه گروه برای تصویب پروپوزال دکتری، که بعد از ششمین بار پیاپی کنسل شد.
ساعت ۹:۳۰ مراجعه به سایت برای جستجو در بانک مقالات که بعد از نیم ساعت جستجو و به روز نبودن بانک مقالات و وصل نشدن درست زمانی که به مقالات مورد نظر دسترسی پیدا می کند ساعت ۱۰ می شود کارگاه اموزش در سایت برگزار می شود و باید بلند شود و برود بیرون. قبل از رفتن می خواهد فایل هایب دانلود شده را روی فلشش بریزد که می بیند کامپیوتر مورد نظر پورت فلش اش خراب است.
(توضیح اینکه دانشکده مورد نظر با اینکه ایشان دانشجوی سال آخر دکتری است هنوز به ایشان نه یک اتاق داده است و نه حتی یک کمد)
ساعت ۱۰:۳۰ مراجعه به بخش معاونت دانشجویی و پژوهشی برای پرسیدن در مورد خبری که در روزنامه ها زده اند: اعطای پژوهانه به دانشجویان دکتری! جواب این است: لبخند استهزاء بر لبان مسوولین.
ساعت ۱۱:۱۵ بازگشت به سمت دفتر کار استاد راهنما که با ایشان قرار گذاشته است. سه نفر در دفتر کار استاد محترم هستند که دانشجویان لیسانس و فوق لیسانس هستند (وقتی که دانشگده ها گله ای و بدون توجه به ظرفیت دانشجو می گیرند و استاد جوان هم نمی گیرند، سرانه دانشجو به استاد می شود ۱۰۰ نفر و معلوم است که در این وسط سر دانشجوی دکتری بی کلاه می ماند.
ساعت ۱۲: رفتن به سلف سرویس دانشگاه، خوردن کبابی که بیرونش سوخته است و درونش خام.
ساعت ۱۲:۳۰ رفتن به مسجد دانشگاه، این قسمت شیرین ترین و آرامش بخش ترین قسمت زندگی یک دانشجوی دکتری است. بعد از نماز، دق دلش با لعنت بر برخی از اساتید زورگوی بی سواد پرمدعا نزد خداوند خالی می کند و بعد هم از خداوند صبر می خواهد و تعجیل در فارغ التحصیلی
ساعت ۱۳:۰۰ بازگشت به محل کار (دست از پا درازتر) برای در آوردن یک لقمه نان حلال برای خودش و زندگی آینده اش. چون نه دانشگاه پولی می دهد و نه حمایت خانواده تکاپوی هزینه ها را می کند و نه پول حل تمرینی و دستیار پژوهشی بودن مشکلی را حل می کند.
ساعت ۱۳:۰۰ تا ۱۳:۴۵ ترافیک دانشگاه تا محل کار
ساعت ۱۳:۴۵ تا ۱۴:۱۵ دل درد ناشی از کباب کوبیده امروز
ساعت ۱۴:۱۵ تا ۱۶:۰۰ کار روی یک پروژه با ساعتی ۵ هزار تومان ساعتی، کار روی پروژه ای که می داند در این مملکت انجام نمی شود و می داند که دردی از مملکت دوا نمی شود و فقط آن را انجام می دهد: برای یک مشت دلار.
ساعت ۱۶:۰۰ تلفن زنگ می زند و به او می گویند که فلان استاد فلان درس را ارایه کرده است اما نمی تواند ارایه کند لذا باید بیایی به جای ایشان درس بدهی. اما نه در سوابق دانشگاه نوشته می شود و نه وضعیت درآمدی اش معلوم است و نمره پایان ترم هم دست او نیست. خُب قبول می کند حداقل برای کسب تجربه و رزومه اش بد نیست. قبول می کند که به جای کس دیگری درس بدهد نه حقوق بگیرد و نه به نامش ثبت شود.
ساعت ۱۶:۱۵ بازگشت به کار تا ۱۷:۳۰ – ساعت ۱۷:۳۰ بازگشت به خانه با ترافیک – ساعت ۱۸:۴۵ رسیدن به خانه
ساعت ۱۹:۰۰ شنیدن اخبار بیات وزارت علوم ، سازمان سنجش و خیلی جاهای دیگه که با وجود داشتن تمام امکانات سایبری حتی یک سایت اطلاع رسانی درست و درمون ندارند.
ساعت ۱۹:۳۰: ورق زدن چند صفحه کتاب، چت کردن، ایمیل زدن به تمام رفقایی که اکنون خارج کشور هستند و زنده شدن حسرت اینکه چرا برای ادامه تحصیل به خارج از کشور نرفت
ساعت ۲۰:۳۰ خوردن شام –
ساعت ۲۱: نگاه کردن ناامیدانه به سریال های بی محتوای تلویزیونی ....
ساعت ۲۲: آماده شدن برای خواب با یک دنیا فکر و مشغله در طول روز و نگرانیهای صبح فردا


خوب دوستان شاید با خوندن این مطلب برخی از شما مشکلات فراتری از اینهایی که نوشتم رو در طول روز تجربه میکنید ولی واقعیت داره
حالا قضاوت با شماست
موید باشید