Linux سیستم عامل لینوکس

[Admin]

لینوکس رد هت 9 و فارسی - چگونه ..؟

لینوکس ردهت ۹ و فارسی : چگونه؟
این مسئله از واضحات است که برای یک کاربر فارسی زبان سیستم عاملی ارزش دارد که در آن بتوان از امکانات فارسی مانند تایپ فارسی و فارسی نویسی در بخش های مختلف بهره برد. لینوکس هم به عنوان سیستم عاملی که کم کم جای خود را در خانه ها باز میکند، از این قاعده مستثنی نیست. این مقاله به بررسی چگونگی فارسی نویسی در لینوکس ردهت ۹ می‌پردازد.

به چه چیزهایی نیاز داریم؟
تعدادی قلم یونیکد که میتوانید آنها را از ویندوز قرض بگیرید و یا از سایت linuxiran.org دانلود کنید.

چگونه شروع کنیم ؟
مراحل بعدی به صورت زیر است:

- یک پنجره ترمینال باز کرده، سپس با تایپ دستور su بصورت کاربر ریشه وارد سیستم شوید. سپس دستور زیر را تایپ کنید تا برنامه ویرایشگر vi اجرا شده و فایل پیکربندی Xfree86 را برایتان باز کند:

$ vi /etc/X11/XF86Config

- در برنامه vi در متن فایل بازشده، به دنبال Section InputDevice گشته و پس از پیدا کردن آن، در یک فضای خالی کلید insert را فشار داده و فرمانهای زیر را تایپ کنید:

Option "XkbOptions" "grp:ctrl_shift_toggle"
 Option "XkbLayout" "us,ir"

کار کردن با vi مشابه ویرایشگرهای متنی دیگر است. خط نخست به Xfree86 می گوید که با فشرده شدن، Ctrl+Shift زبان صفحه کلید عوض شود و خط دوم، زبان دوم را که فارسی است به آن معرفی میکند.

پس از اتمام تایپ خطوط بالا، کلید Esc را فشار دهید، سپس کلید : را فشار داده و تایپ کنید wq و کلید Enter را فشار دهید. این کار تغییرات انجام شده را ذخیره کرده و به خط فرمان باز میگردد.

- در این مرحله باید دایرکتوری مربوط به فونتهای TrueType را به Xfree86 معرفی کنید. برای این کار، مجددا در خط فرمان دستور vi /etc/fonts/fonts.conf را تایپ کنید. این کار فایل پیکربندی قلمها را باز میکند. به دنبال خط زیر که در ابتدای صفحه است بگردید:

<dir>/usr/X11R6/lib/X11/fonts/Type1</dir>

و مجددا با فشار دادن کلید insert خط زیر را زیر آن اضافه کنید:

<dir>/usr/X11R6/lib/X11/fonts/TTF</dir>

پس از اتمام کلید Esc و سپس : را فشار داده و تایپ کنید wq تا تغییرات ذخیره شده و از برنامه vi خارج شوید.

- خوب بخشهای مشکل کار را به اتمام رساندید. در مرحله بعدی باید فایل های قلمها را به مسیرهای مربوطه کپی کنید. برای این کار فرامین زیر را تایپ کنید:

$ cp *.ttf  /usr/X11R6/lib/X11/fonts/TTF/

پس از اتمام کار، کلیدهای Alt+Ctrl+Backspace را فشار دهید تا Xserver مجددا راه اندازی شود و تغییراتی که ایجاد کردید در سیستم اعمال شود. مجددا در سیستم login کرده و این بار در منوی اصلی قسمت Preferences بخش Font را انتخاب کرده و برای قسمتهایی که در شکل زیر می‌بینید، یکی از قلمهایی را که نصب کرده‌اید مثلا فونت Tahoma را انتخاب کنید :

- خوب تبریکات مرا بپذیرید. اکنون میتوانید در بخشهای مختلف و برنامه هایی که با استفاده از GTK 2.0 طراحی شده اند، فارسی تایپ کنید. میتوانید در مرورگر اینترنت خود نیز از زبان فارسی استفاده کنید.

آیا در مجموعه برنامه های اداری OpenOffice امکان تایپ فارسی وجود دارد؟
استفاده از امکانات فارسی در محیطهای متفرقه امکان خوبی است، ولی این هنگامی تکمیل میشود که بتوان در محیطهای اداری نیز از امکانات فارسی استفاده کرد. بله شما میتوانید در مجموعه برنامه های اداری OpenOffice فارسی تایپ کنید. البته این بستگی به نسخه ای دارد که شما در حال استفاده از آن هستید. این امکان در نسخه 1.00 وجود ندارد، زیرا در آن پشتیبانی از CTL فعال نمی‌باشد. برای استفاده از امکانات فارسی باید نسخه های دارای پشتیبانی از CTL مانند نسخه 1.1 را دانلود کنید. کافی است به آدرس http://www.openoffice.org/ مراجعه کنید. البته دانلود کردن این مجموعه کمی جرات می‌خواهد که البته به آن می ارزد. واقعا مجموعه OpenOffice جانشین خوبی برای MS-Office به شمار میرود. این مجموعه هم فایلهای MS-Office را میخواند و هم به فرمت آن Save میکند. (حتی بهتر از خود مایکروسافت!) حجم آن حدود 74 مگابایت است. البته برای دانلود با مودم عدد بزرگی است ولی در مقایسه با 700 -800 مگابایت MS-Office یک شاهکار به شمار میرود. این مجموعه محصول یکی از دشمنان مایکروسافت یعنی Sun Microsystems است و بصورت بازمتن ارائه میشود و تماما با Java و ++C نوشته شده است.

برای فعال کردن زبان فارسی (در حقیقت حالت RTL) در این مجموعه کافی است در منوی Tools بخش Options را انتخاب کرده و سپس در بخش Language Settings قسمت Languages گزینه CTL Support را تیک بزنید.

[Admin]

پیکر بندی مجدد هسته ی لینوکس

پیکربندی مجدد هسته لینوکس
هنگامی که لینوکس را نصب میکنید، در اکثر توزیع‌ها هسته (که قلب سیستم عامل است) بصورت خودکار پیکربندی شده و آماده به کار میشود. قابلیت‌های زیادی مانند انواع راه اندازهای سخت افزار و سرویسهایی که هسته ارائه میکند، در آن گنجانده شده است. گاهی اوقات نیاز به تغییر این قابلیت ها دارید. مانند هنگامی که می‌خواهید قابلیت‌های جدیدی به آن اضافه کنید. در این مواقع نیاز به پیکربندی مجدد هسته خواهید داشت.

نکته : اضافه کردن تمام قابلیت‌ها نیاز به پیکربندی مجدد هسته ندارند. مثلا بسیاری از راه اندازهای سخت افزاری بصورت ماژولهای قابل بارگزاری در هسته (Loadable modules) هستند. از این ماژولها می‌توان برای اضافه کردن قابلیت‌های جدید به هسته استفاده کرد. برای مثال قابلیت PCMCIA از ماژولهای قابل بارگزاری استفاده میکند. برای بارگزاری این ماژولها باید از دستورات insmod و modprobe استفاده کنید.

پیکربندی مجدد هسته کاری خسته کننده است. مثلا طی آن باید به سوالات بسیاری پاسخ دهید که پاسخ برخی از آنها را واقعا نمی‌دانید. در بیشتر موارد پروسه پیکربندی مجدد هسته دارای پاسخهای پیش‌گزیده است. در صورتی که به سوالی بر خوردید که پاسخ آنرا نمی‌دانید، کافی است کلید Enter را فشار دهید. همچنین این کار زمانی را در حدود ۲۰ تا ۹۰ دقیقه، بسته به سخت افزار کامپیوترتان طلب میکند.
برای ساده کردن فرایند پیکربندی مجدد هسته، میتوانید از گزینه xconfig برای پیکربندی در حالت گرافیکی استفاده کنید. با استفاده از دستور make xconfig میتواید دقیقا راه اندازهای مورد نیاز سیستمتان را انتخاب کنید و مجبور به نصب همه راه اندازها نیستید.

تصمیم گیری برای پیکربندی مجدد هسته لینوکس
برخی اوقات بعلت نیازهای کاری مجبور هستید هسته لینوکس را مجددا پیکربندی نمایید.بسیاری از قابلیت های هسته لینوکس بصورت پیش‌گزیده غیر فعال هستند. علت این امر این است که برخی قابلیت ها هنوز در مرحله آزمایش قرار دارند و یا برای کاربردهای عیب زدایی بکار میروند. برای مثال :
- نوع پردازنده و قابلیت های آن : در صورتی که از یک پردازنده 386 یا 486 بدون کمک پردازنده ریاضی استفاده میکنید، باید قابلیت شبیه ساز عملیات ریاضی را در هسته خاموش کنید. همچنین میتوانید با انتخاب دقیق نوع پردازنده خود، مانند 386، 486/Cx486/586/K5/5x86/6x86/Pentium/TSC/K6/K7/PPro/6x86MX و ... عملکرد آنرا بهینه کنید.
-گزینه های شبکه : شبکه بصورت پیش‌گزیده فعال است. حتی اگر به شبکه وصل نباشید. زیرا محیط گرافیکی Xwindow از آن استفاده می‌کند. در صورتی که بخواهید از لینوکس خود بعنوان یک مسیریاب شبکه استفاده کنید، هسته آن نیاز به پیکربندی مجدد دارد. همچنین برخی از گزینه های شبکه مانند X.25 و SPX بصورت پیش‌گزیده غیر فعال هستند.
-ابزارهای مبتنی بر Block : برای برخی از دیسک‌های سخت قدیمی، شما نیاز دارید تا راه اندازهای قدیمی را فعال کنید.
بوسیله ابزارهایی مانند X Kernel Configuration ، میتوانید تعیین کنید که کدام قابلیت ها فعال یا غیر فعال هستند و هسته ای ایجاد کنید که مطابق با نیازهای شما باشد.

نکته : در صورتی که میخواهید سخت افزاری را بطور موقت در سیستمتان نصب کنید، برای شناساندن آن از ماژولهای قابل بارگزاری استفاده کنید. زیرا با استفاده از این قابلیت هرگاه بخواهید میتوانید این ماژولها را نصب کنید یا آنها را بردارید، بدون اینکه هسته را مجبور کنید هنگام عدم وجود آن ابزار تحت فشار کار کند.

نصب کد منبع هسته
برای پیکربندی مجدد هسته به کد منبع آن نیاز دارید. شما می‌توانید آنرا از روی CD های لینوکس خود نصب کنید.در صورتی که کدهای منبع هسته قبلا نصب شده باشند، باید در مسیر usr/src/linux قرار داشته باشند. مثلا usr/src/linux-2.4. در صورتی که کدهای منبع را پیدا نمی‌کنید، باید آنها را نصب نمایید. بسته به اینکه از چه توزیعی استفاده می‌کنید، نحوه نصب متفاوت خواهد بود. مثلا در لینوکس ردهت می‌توانید از بخش Add/Remove Software این کار را انجام دهید و یا بسته tar.gz هسته را از اینترنت گرفته و باز کنید. مهم نیست آنرا در کجا باز می‌کنید.

نکته : همیشه کد منبع آخرین نسخه پایدار یا در حال توسعه هسته را میتوانید از اینترنت دریافت نمایید. کافی است به آدرس http://www.kernel.org مراجعه کنید. البته حجم بسته های کدمنبع در حدود ۳۰-۳۵ مگابایت میباشد.

شروع پیکریندی مجدد هسته
مراحلی که برای انجام پیکربندی مجدد باید انجام دهید شامل انتخاب گزینه‌ها، بررسی نرم افزارهای مورد نیاز، پاک کردن فایل‌های کامپایل شده قبلی و کامپایل کردن هسته جدید است. تمام این مراحل به ترتیب شرح داده خواهند شد.

از سیستم خود حفاظت کنید
هنگام نصب لینوکس ممکن است دیسکت بوت را ایجاد کرده باشید. این دیسکت به شما امکان بوت کردن در صورت عدم کارکردن هسته جدید یا اشکال در کار مدیر بوت گراب را میدهد. در صورتی که این دیسکت را ایجاد نکرده اید، یک فلاپی دیسک خالی در درایو قرار داده و دستور زیر را تایپ کنید:

# mkbootdisk –device /dev/fd0  2.4.21

در صورتی که شماره نسخه هسته شما متفاوت است میتوانید بجای شماره مثال بالا آنرا وارد نمایید.

نکته : فرمان mkbootdisk در مسیر sbin قرار دارد. در صورتی که در حالت عادی اجرا نشد، به این دایرکتوری وارد شده و از آنجا آنرا اجرا نمایید.

آماده سازی برای پیکربندی
برای شروع کار یک پنجره ترمینال باز کرده و به مسیری که فایل‌ها منبع هسته قرار دارند (usr/src/linux-2.4) رفته و دستور زیر را تایپ کنید:

# make mrproper

این دستور هسته را برای پیکربندی آماده میکند. همچنین تمام دایرکتوری‌های پیکربندی را از وجود فایلهای قدیمی‌تر پاک میکند.

اعمال پیکربندی
برای انتخاب گزینه های مورد نیاز خود، باید دستور make را با سوئیچ‌های config ، menuconfig و یا xconfig اجرا نمایید. آسان ترین گزینه، سوئیچ xconfig است. البته باید در حال اجرای یک محیط گرافیکی مانند GNOME یا KDE باشبد. دستور زیر را تایپ کنید (تصویر ۱):

# make xconfig

در صورتی که محیط گرافیگی در حال اجرا نیست، میتوانید از دو سوئیچ دیگر استفاده نمایید. سوئیچ config شما را در یک محیط متنی خالص با انبوهی از سوال و جوابها قرار میدهد. سوئیچ menuconfig یک محیط مبتنی بر منو را برای پیکربندی مجدد هسته برای شما فراهم میکند.
استفاده از گزینه های xconfig و menuconfig شما را قادر میسازد تا فقط قسمتهایی را که مایل به تغییر هستید را انتخاب کنید، در حالی که با سوئیچ config باید تمام اجزا را پیکربندی کنید. (تصویر۲)

بررسی وابستگی های نرم افزاری
هنگامی که پیکربندی هسته را به پایان رساندید، تغییرات را ذخیره کرده و دستور زیر را تایپ کنید:

# make dep

این دستور، وابستگی های نرم افزاری هسته را بررسی میکند تا چیزی کم نباشد. پس از این کار باید دایرکتوری های کد منبع را برای کامپایل هسته جدید آماده کنید.

آماده سازی دایرکتوری ها
برای آماده سازی دایرکتوری های کد منبع برای کامپایل کردن هسته جدید باید دستور زیر را اجرا نمایید:

# make clean

کامپایل کردن هسته جدید
شما انتخاب های گوناگونی برای کامپایل کردن هسته جدید دارید. میتوانید image بوت هسته جدید را روی دیسک سخت خود و یا روی یک فلاپی دیسک داشته باشید. داشتن آن روی فلاپی برای آزمایش آن خوب است. میتوانید قبل از نصب هسته جدید آنرا از روی فلاپی دیسک بوت نموده و در صورتی که اشکالی در کار آن وجود داشته باشد، آنرا نصب نکنید.
برای کامپایل کردن هسته جدید و ذخیره آن در فلاپی، یک دیسکت فلاپی در درایو قرار داده و دستور make zdisk را تایپ کنید. برای کامپایل کردن و ذخیره هسته جدید در دیسک سخت، از دستور make zImage استفاده نمایید. در صورتی که حجم image ایجاد شده خیلی زیاد شد، میتوانید از دستور make bzImage استفاده کنید که هسته جمع و جورتری را تحویل شما خواهد داد !
این بخش از کار مدتی طول خواهد کشید. در صورتی که پردازنده شما پردازنده ای قدیمی و کند است، میتوانید تا آماده شدن هسته جدید یک چرت کوچک بزنید! نتیجه نهایی کار یک image فشرده است که در مسیر arch/i386/boot قرار دارد. ممکن است حین کامپایل شدن به پیغام‌های خطایی برخورده و متوقف شوید. در این صورت باید مجددا با استفاده از xconfig یا menuconfig گزینه‌ای را که در آن خطا رخ داده است را تغییر دهید تا خطا رفع شود.

ایجاد و نصب ماژولها
ماژولهای قابل بارگزاری را که همراه هسته کامپایل نمیشوند، باید جداگانه کامپایل و نصب نمایید. برای این کار دستورات زیر را تایپ کنید:

# make modules

# make modules_install

ماژولها در مسیر lib/modules نصب میشوند.برای اضافه کردن ماژولها به سیستم، هنگامی که سیستم عامل در حال اجراست باید از دستورات insmod و modprobe استفاده کنید.

ایجاد image دیسک رم (initrd)
در صورتی که کامپیوتر شما کارت اسکازی ندارد، از این مرحله عبور کنید. در صورتی که شما یک کارت اسکازی دارید که هنگام بوت باید بارگزاری شود، باید یک image دیسک رم ایجاد کنید. ابتدا بررسی کنید کارت اسکازی شما در فایل etc/modules.conf وجود دارد یا خیر. برای مثال :

alias scsi_hostadapter  aic7xxx

سپس از دستور mkinitrd برای ایجاد image جدید استفاده کنید. این دستور دو آرگومان دریافت میکند. آرگومان اول نشاندهنده نام image جدید و آرگومان دوم نشاندهنده هسته ای است که ماژولها از آن دریافت میشوند. برای مثال:

# mkinitrd /boot/newinitrd-image  2.4.22

نصب هسته جدید
برای نصب فایلهای هسته جدید در محلهای مربوطه خود باید دستور زیر را تایپ کنید :

# make install

با این دستور هسته جدید نصب شده و یگ گزینه به مدیر بوت گراب اضافه میشود تا بتوانید با هسته جدید سیستم خود را بوت کنید. در صورتی که بصورت خودکار گزینه به گراب اضافه نشد، باید بوسیله ویرایش فایل پیکربندی grub که در مسیر boot/grub/menu.lst قرار دارد، هسته جدید را در آن تعریف نمایید. همانطور که متوجه شده‌اید، در لینوکس میتوانید ۲ یا چند هسته را در کنار هم استفاده نمایید.
بطور کلی پیکربندی مجدد هسته کار دشواری است که تا در انجام آن مهارت پیدا کنید، ممکن است مدت زمانی طول بکشد و ممکن است گاهی مجبور شوید یک هسته را چندین و چندین بار نصب و کامپایل نمایید تا بطور صحیح کار کند.

[Admin]

نخستین تجربیات با هسته ی 2,6

نخستین تجربیات با هسته 2.6
خوب پس از مدتها انتظار هسته 2.6 هم منتشر شد. این هسته دارای قابلیت‌های جدید بسیار زیادی است که من در این مقاله نمی‌خواهم زیاد وارد آن شوم! به طور عمده می‌توان به قابلیت پیاده سازی لینوکس روی سخت‌افزارهایی که تا کنون از آنها پشتیبانی نمیشد (مانند دستگاه‌های PDA و...)، مدیریت بهینه سازی شده حافظه (روی آن خیلی کار شده است)، پشتیبانی بهتر از سخت‌افزارهای جدید (مانند USB و...) اشاره نمود.
به محض اطلاع از انتشار هسته 2.6.0، مشغول به کار شده و با استفاده از برنامه دانلود کننده محبوبم، wget شروع به دانلود هسته کردم. خوب با یک اتصال تلفنی – هرچقدر هم خوب – باید مدت زیادی برای دریافت کامل فایل صرف کنید. من مدتی از این وقت را با خوابیدن (!)، مطالعه مستندات و راهنماهای هسته 2.6.0 و بروز کردن سایت گذراندم. اکنون دانلود تقریبا در حال اتمام است و مشتاقانه منتظرم تا هسته جدید را کامپایل و نصب کنم. پردازنده تاندربرد من نیز مشتاقانه منتظر یک قدرت‌نمایی است! روشی که من برای کامپایل کردن هسته بکار می‌برم، نهایتا به یک بسته دبیان حاوی image هسته ختم می‌شود. بهتر است این روش را یاد بگیرید چون خیلی آسان و راحت است و بدون دردسر قادر به نصب هسته خواهید بود. اینطور که برنامه wget نشان می‌دهد، اگر دانلود با همین سرعت (3.12KB/s) ادامه پیدا کند، بسته bz2 هسته تا کمتر از ۷ دقیقه دیگر به طور کامل دریافت خواهد شد. خیلی هیجان انگیز است!
برای اینکه هسته جدید بطور صحیح کامپایل شود، باید یک توزیع تقریبا جدید داشته باشید. نرم‌افزارها و تجهیزات لازم برای هسته 2.6.0 عبارتند از:

 Name:              Minimum version:    How to find version:

 Gnu C Compiler     2.95.3              gcc --version

    Gnu Make           3.78                make --version

     binutils           2.12                ld -v

   util-linux         2.10o               fdformat --version

   module-init-tools  0.9.9               depmod -V

     procps             2.0.9               ps --version

     [procps 2.x] [procps 3.x]

برای سیستم فایل‌ها:

    Name:              Minimum version:    How to find version:

     e2fsprogs          1.29                tune2fs

     jfsutils           1.0.14              fsck.jfs -V

     reiserfsprogs      3.6.3               reiserfsck -V 2>&1 | grep reiserfsprogs

     xfsprogs           2.1.0               xfs_db -V

     nfs-utils          1.0.5               showmount --version

و سایر ابزارهایی که ممکن است به آنها نیاز داشته باشید:

    Name:              Minimum version:    How to find version:

     pcmcia-cs          3.1.21              cardmgr -V

     quota-tools        3.09                quota -V

     PPP                2.4.0               pppd --version

     isdn4k-utils       3.1pre1             isdnctrl 2>&1 | grep version

     oprofile           0.5.3               oprofiled --version

ظاهرا هسته جدید با ردهت ۹ سازگار نمی‌باشد. خبر خوب اینکه با لیبرانت ۲.۸.۱ مشکلی نخواهید داشت. در صورتی که در مورد توزیعی که اکنون در حال استفاده از آن هستید شک دارید، دستوراتی را که در بالا ذکر شد آزمایش کنید تا مطمئن شوید تمام ابزارهای لازم نسخه‌های اشاره شده باشند.
در صورتی که تاکنون هیچ هسته‌ای را کامپایل و نصب نکرده‌اید، بهتر است این راهنما را مطالعه کنید. همچنین مطالب خوبی در مورد ویژگی‌ها و جزئیات هسته 2.6 را اینجا پیدا خواهید کرد.
قبل از اینکه هرکاری را شروع کنید، توصیه می‌کنم که یک نسخه پشتیبان از اطلاعات خود تهیه کنید. برای دانلود کردن بسته هسته 2.6.0 به سایت http://kernel.org مراجعه کنید.

برای پیکربندی هسته جدید، ابزارهای جدیدی آماده شده است. مانند xconfig، gconfig که کاملا بازبینی و بهینه سازی شده‌است و gconfig نیز کاملا جدید است. برای استفاده از xconfig باید کتابخانه‌های QT را داشته باشید و برای استفاده از gconfig کتابخانه‌های GTK مورد نیاز است. تصویر گزینه xconfig جدید را نمایش می‌دهد.

یک نکته مهم اینکه ممکن است شنیده باشید که سیستم صوتی هسته جدید از OSS به ALSA تغییر پیدا کرده‌است. بنابراین قبل از شروع به کار، alsa-lib و alsa-utils را دانلود و نصب کنید. برای این کار کافی است این دو بسته را که دو فایل ۳۰۰ و ۵۰۰ کیلوبایتی هستند را دریافت و بسته‌های آنرا با دستور bzip2 -d باز کرده و سپس configure/. و make install را برای هر دو آنها اجرا کنید تا کامپایل و نصب شوند. نصب این دو بسته به راحتی انجام می‌گیرد. در صورتی که با اجرای دستور make install به اشکال بر خوردید، ابتدا دستور make و سپس make install را اجرا کنید.

ممنون wget عزیز! دریافت هسته تمام شد. آماده باشید برای کامپایل و نصب هسته جدید. شروع می‌کنیم. ابتدا در ترمینال فایل را به مسیر usr/src منتقل می‌کنم و سپس فایل را از حالت فشرده در می‌آورم:

# mv linux-2.6.0.tar.bz2 /usr/src
# bzip2 -d linux-2.6.0.tar.bz2
# tar -xf linux-2.6.0.tar

اکنون یک دایرکتوری با نام linux-2.6.0 در مسیر usr/src ایجاد شده است. یک لینک symbolic با نام linux به آن می‌سازم:

# ln -s linux-2.6.0/ linux

خوب اکنون آماده برای پیکربندی هسته هستیم. دستور make xconfig را در خط فرمان تایپ می‌کنم. خوب محیط پیکربندی جدید، پس از چند ثانیه اجرا می‌شود. محیط کاملا تغییر کرده و جالب‌تر و راحت‌تر شده است. جالب اینکه در صورتی که قبلا هسته‌ای را کامپایل و نصب کرده باشید، فایل پیکربندی آن بطور خودکار بارگزاری شده و شما مجبور نیستید تا تمام پیکربندی را از اول انجام دهید. در مورد من، پیکربندی هسته 2.4.23 موجود بارگزاری شد. فقط پس از چند تغییر کوچک در بخش صدا، (ALSA) تغییرات را ذخیره کرده و خارج می‌شوم. همانطور که در بالا هم اشاره کردم، یکی از تفاوت‌های هسته‌های سری 2.6 با نسخه‌های 2.4، جایگزینی سیستم صوتی ALSA به جای OSS می‌باشد. البته شما می‌توانید همچنان OSS را فعال کرده و از ALSA صرف نظر کنید، ولی OSS بزودی حذف خواهد شد و شما بالاخره مجبور به استفاده از آن خواهید بود. فراموش نکنید در صورتی که می‌خواهید از ALSA استفاده کنید، OSS Emulation را فعال کرده و کارت صوتی خود را از بخش PCIDevices یا ISA Devices انتخاب نمایید.
اکنون آماده کامپایل کردن هسته جدید هستم:

# make-kpkg clean
# make-kpkg --revision=100:kernel2.6.0 kernel_image

عملیات کامپایل شروع شد. بر خلاف هسته 2.4، خروجی روی صفحه بسیار محدودتر و تنها محصولات کامپایل نمایش داده می‌شوند. خوب دقیقا پس از حدود ۱۰ دقیقه، هسته بطور کامل کامپایل و تبدیل به یک بسته دبیان شد. پردازنده دستگاه من یک اتلون تاندربرد 1.33GHz است. البته مدت زمان کامپایل با توجه به گزینه‌هایی که انتخاب می‌کنید، بسیار متنوع خواهد بود. اکنون بسته هسته را نصب می‌کنم:

# dpkg -i  kernel-image-2.6.0_kernel2.6.0_i386.deb

در صورتی که از دایرکتوری boot لیست گرفته شود، فایل‌های مربوط به هسته 2.6 در آن مشاهده می‌شوند. اکنون گراب را پیکربندی می‌کنم. البته در صورتی که از لیلو استفاده می‌کنید، هنگام نصب بسته، لیلو بطور خودکار پیکربندی می‌شود. برای پیکربندی گراب، فایل آنرا در vi باز می‌کنم:

# vi /boot/grub/menu.lst

و خطوط مربوط به هسته جدید را اضافه می‌کنم:

title Libranet GNU/Linux, kernel 2.6.0
root (hd0,1)
kernel  /vmlinuz-2.6.0 root=/dev/hda3 ro hdb=scsi vga=791
savedefault
boot

اکنون برای بوت شدن آماده هستم! با استفاده از دستور reboot سیستم را بوت می‌کنم.
خوب! مانیتور من پیغام خطای Out of Frequency داد. ظاهرا سیستم Frame Buffrer نسبت به نسخه 2.4 تغییر کرده است. ولی سیستم بوت شد و با شروع Xfree86 تصویر مانیتور به حالت عادی بازگشت. کارت گرافیک من از نوع Geforce2 64MB-DDR می‌باشد و من قبلا از درایورهای Nvidia برای آن استفاده می‌کردم و چون کد منبع آن در دسترس بود، برای هر هسته جدید درایور را کامپایل و نصب می‌کردم. متاسفانه هنوز خود nVidia هیچ درایوری را برای 2.6 ارائه نکرده است و با وجودی که patch هایی ارائه شده، من موفق به بکار انداختن آنها نشدم (وصله‌ها متعلق به 2.6test9 هستند). فکر می‌کنم تغییراتی صورت گرفته باشد. فعلا با همین درایور دو بعدی nv می‌سازیم تا بعد! (مدتی باید بازی BillardGL را فراموش کنم!) باید زمان بیشتری برای حل این مشکل صرف کنم. البته فکر می‌کنم nVidia بزودی راه‌اندازهای هسته 2.6 را ارائه کند. خوشبختانه پشتیبانی nVidia از لینوکس خیلی بهتر از رقیبش ATI است.
خوشبختانه مراحل بوت بجز قسمت FrameBuffre بخوبی انجام شد. چیزی که احساس می‌شود، سبک تر شدن سیستم است. سرعت اجرای برنامه‌ها بهبود یافته است. خوشحال کننده است. با دستور free مقدار منابع را بررسی می‌کنم، میزان حافظه مصرفی نیز کاهش نشان می‌دهد.
مسئله بعدی همانطور که در بالا نیز اشاره کردم، کارت صوتی است. من ابتدا یک هسته با OSS فعال ساختم. کارت صوتی کار می‌کند، ولی وقتی که مودم در حال دریافت داده است صدا قطع و وصل می‌شود. من مجددا دست به کار شده و یک هسته دیگر با ALSA می‌سازم.
در صورتی که alsa-libs و alsa-utils در سیستم نصب شده باشد، بدون هیچ مشکلی کارت صوتی کار خواهد کرد. برای اینکه اطمینان حاصل کنید که کارت صوتی توسط ALSA شناخته شده است، پس از نصب هسته جدید و بوت سیستم، دستور زیر را تایپ کنید:

# cat /proc/asound/cards
0 [Live ]:  EMU10K1 - Sound Blaster Live!
Sound Blaster Live! (rev.7) at 0xd000, irq 19

همانطور که در خروجی فرمان مشاهده می‌کنید، کارت صوتی من که یک Creative Live است نصب شده است. در صورتی که با وجود شناسایی صدا وجود نداشت، یا ابزارهای alsa صحیح نصب نشده است (مجددا نصب کنید) و یا میسکر صوتی در حالت خاموش است. با دستور alsamixer آن را تصحیح کنید.
با وجود تغییر سیستم صوتی، باز هم مشکل قطع و وصل شدن صدا وجود دارد. Wget را برای دانلود یک فایل راه‌اندازی می‌کنم. صدا قطع و وصل نمی‌شود. به فایربرد شک می‌کنم. کانکرر را اجرا کرده و چند سایت را با آن مرور می‌کنم. مشکلی وجود ندارد! بیچاره هسته 2.6! مشکل از فایربرد است! احتمالا چیزی با هسته 2.6 سازگاری ندارد.
می‌رسیم به مشکل Frame Buffer. من در هسته جدیدی که با صدای ALSA کامپایل کردم، در بخش FrameBuffer، بجای حالت Vesa گزینه Riva را انتخاب کردم که مخصوص کارت‌های nVidia است. اکنون باید سیستم را برای آزمایش حالت‌های مختلف راه‌اندازی کنم. با قرار دادن گزینه زیر، Frame Buffer نیز صحیح کار می‌کند:

kernel  /vmlinuz-2.6.0 root=/dev/hda3 ro hdb=scsi video=rivafb:1024x768@85

البته هنوز یک اشکال وجود دارد. هنگام فعال شدن FrameBuffer، در کنار لوگوی تاکس، یک مستطیل سفید رنگ ایجاد می‌شود که معلوم نیست به چه علت است. البته پس از چند ثانیه از میان می‌رود.
به فکر افتادم تا دستگاه CD نویس خود را نیز آزمایش کنم. بنابراین K3B را راه‌اندازی کرده و یک CD در درایو قرار دادم. بسته هسته 2.6 را برای نوشته شدن انتخاب کردم تا فردا آنرا در کامپیوتر محل کارم نیز نصب کنم. عملیات بدون مشکل انجام شد و به اتمام رسید. عالی است.

نتیجه‌گیری
مستندات و عملکرد هسته 2.6، پیشرفت قابل توجهی را نشان می‌دهد. ولی این هسته به این زودی‌ها توسط توزیع کنندگان عمده لینوکس مانند ردهت یا SuSE بکار گرفته نخواهد شد. قطعا هسته جدید بدون اشکال نیست و بزودی اشکالاتی از آن پدیدار خواهد شد. مثلا هنوز برخی از وصله‌های امنیتی هسته 2.4 در آن پیاده سازی نشده‌است. انتظار ۶ ماه تا یکسال این توزیع کنندگان نیز به همین علت است. تا آن هنگام، هسته جدید کاملا قابلیت اجرا در محیط‌های عملیاتی را خواهد داشت. ردهت تا ابتدای سال ۲۰۰۵ و SuSE تا تابستان ۲۰۰۴ این هسته را در تولیدات خود بکار نخواهند گرفت. ولی این مانع از آن نمی‌شود که افراد علاقه‌مند آنرا در سیستم‌های خود بکار نگیرند! البته عملیات تبدیل را باید با احتیاط انجام دهید. بهتر است هسته جدید ابتدا یک یا دو ماه روی یک سیستم نصب شده و سپس به سایر سیستم‌ها منتقل شود. البته فعلا به هیچ وجه آنرا در سرویس‌دهنده‌ها بکار نگیرید تا کاملا اشکال‌یابی شود.

منابع
من برای نوشتن این راهنما، از مقاله http://kerneltrap.org/node/view/799 استفاده کرده‌ام.

[a14712hf]

سلام من احتياجي شديدي به اطلاعات در مورد آموزش مقدماتي و حرفه اي در لينوكس دارم اگه ميشه لطفا اين اطلاعات را به صورت فشرده در سايت يا برايم ايميل كنيد متشكريم
راستي يك چيز ديگر سايت تون خيلي عالي است .

[a14712hf]

متشكريم از اين سايت خوبتون

[bahram87]

سلام دوست عزيز خسته نباشي... بهتر بود همه اينها در يك قالب word ميگذاشتيد.
بازهم تشكر