واژه تکنوپولی که بهمعنای نظام انحصارگری تکنولوژی میباشد از دو کلمه "تکنولوژی" و "مونوپولی" ترکیب شده است.[1]
تکنوپولی، فرهنگی است با اوضاع و شرایطی خاص و دارای شاخصهها و خصلتهای ویژه خود، و در عین حال از روح و روانی معین برخوردار است.[2] از دیدگاه پستمن، دوران تکنوپولی موقعیتی است که فرهنگ جامعه، تسلیم محض تکنولوژی شده است و دیگر توان دفاع از خود را ندارد.[3]
نیل پستمن (Neil Postman:1931-2003) استاد دانشگاه نیویورک، جامعهشناس و پژوهشگر مسائل ارتباط جمعی از زمره کارشناسانی بود که خطر کاربرد تکنولوژی بدون اخلاق را طی کتابها، مقالات، سخنرانیها و مصاحبههای فراوان گوشزد کرده است. وی از دیرباز مطالعات و پژوهشهای خود را بر آثار رسانههای جمعی خاصه تلویزیون، در تخریب فرهنگ و روابط اجتماعی و کانون خانواده و بهطور کلی انهدام بشریت متمرکز کرده و این همه را نشأت گرفته از ذات تکنولوژی فوقمدرن و خصلت لجامگسیختگی و خوی سلطهطلبی بلامنازع آن میداند. پستمن در راستای همین آسیبشناسی تکنولوژی بود که در تابستان 1992 میلادی کتاب خود تحت عنوان "Technopoly" را توسط انتشارات "Alfred A. knopf" منتشر ساخت و از آنجا بود که اصطلاح تکنوپولی بهطور رسمی در ادبیات جهانی جای گرفت. او در این کتاب به بررسی اسارت و انحطاط فرهنگ در چنگال تکنولوژی پرداخت و از زوایای مختلف اسارت انسان، فرهنگ و تاریخ بشری را در چنگال الههای بهنام تکنولوژی بررسی کرد و زیانهای جبرانناپذیر کاربرد تکنولوژی بدون اخلاق را با بیانی استوار و منطقی و مبتنی بر شواهد و قراین و آمارهای علمی برشمرد.[4]
علاقه مندی ها (Bookmarks)